top of page

Het fluisterfestival – The making of the experiment (2)

  • Foto van schrijver: Tamara
    Tamara
  • 31 jul 2019
  • 3 minuten om te lezen

sensueel

Lunch in Bar Marie, Mechelen: ‘Ik zoek een man die stijlvol kan verleiden.’ Ik heb -voor het eerst in 30 jaar- afgesproken met Walter, een ex-lief. We zijn elkaar terug op het spoor gekomen via onze voor het klimaat spijbelende dochters. Na tien minuten bijpraten over koetjes en kalfjes, komen we tot de essentie van wat ons dezer dagen bezig houdt. Het fluisterfestival dus. 😉 Er ontspint zich een gesprek over ‘stijlvol verleiden’. Subtiel verleiden, dekt meer de lading, bedenken we. Berichtjes sturen die insinueren, een glas aanreiken en dat nét iets te lang vasthouden, een licht nadrukkelijke blik, een terloopse aanraking, … Handelingen die verwarrende vlinders opwekken en zouden kunnen ontkend worden. Zoiets.


Enfin, mij lijkt het heerlijk: een halfuur lang vakkundig verleid worden door een schone man die de regels van het spel kent. Voor dat aanbod zou ik mij zéker inschrijven. ‘No way’, zegt een vriendin, die ik vertel over het idee. ‘Dat gaat te ver voor mij. Dat voelt niet kloppen naar mijn echtgenoot. Ik wil alléén maar dingen met vrouwen doen.’ Hmm, food for thought … Ik zet het op de agenda voor de vergadering met de dragende dames.


PS: Walter is alvast kandidaat. 😉


Donderdag, lunch in een taverne aan het Sint-Pieters station in Gent: Een belangrijk aspect van het festival is dat vrouwen in alle veiligheid dingen kunnen uitproberen, vertel ik. Omdat de omgeving veilig is én omdat het aanbod ‘getest en goed bevonden’ is. Een kwaliteitslabel als het ware. Precies die woorden gebruikte P. ook, zegt Marjan. P. loopt met exact hetzelfde idee rond als jij. Ze is een mid-vijftigster. En zij en haar vriendinnen zijn nog niet uit-geëxperimenteerd … Alleen, hoe onderscheid je het sens(x)uele kaf van het koren?

Hoe tof is dat! Marjan gaat mij in contact brengen met P. En ik broed op een welluidende naam voor het kwaliteitslabel. Suggesties welkom!


Vrijdag (na vier keer over en weer proberen): Superfijn telefoongesprek gehad met Deborah, verantwoordelijke bij Vallei-orgasme. (interessante online cursus!) Ze luistert met grote aandacht naar mijn plannen en reageert oprecht enthousiast. Ik bel haar met twee vragen: of ze partner/sponsor willen zijn en of ze een sessie willen begeleiden. Al pratend klaren we het partner/sponsorship wat meer uit. In mijn hoofd is dat nog wazig. Wellicht moest ik al een officieel dossier hebben met de voorwaarden enzo. Maar zo ben ik niet. En los daarvan, zo wil ik dit initiatief ook niet vorm geven. Ik wil graag in zee gaan met mensen en organisaties die goesting hebben om mee in dit avontuur te stappen en te kijken wat er zich ontvouwt. Of niet.

Deborah vraagt niet naar een officieel dossier. Hèhè. Ze neemt mijn verhaal zo mee naar hun eerstvolgende overleg en koppelt dan terug. Volgende week weet ik meer. Dank, Joke Oosters, voor het lijntje!


Zondagnamiddag: ‘Eigenlijk vind ik seks helemaal niet zo leuk. Nooit gevonden.’ vertrouwt ze me toe. Ik checkte of ik haar had gebruuskeerd met mijn verhaal. Dat had ik niet. Gelukkig. ‘Kan ik dan wel iets op zo’n festival komen doen? En ga ik niet heel hard uit de toon vallen?’

Er volgt een openhartig en kwetsbaar gesprek, dat me erg raakt. Over seksualiteit met een partner. En over seksualiteit los van een ander, puur voor je eigen welbevinden, als bron van kracht en creativiteit. Enzo…

Ik wil zo graag met de festivals ook iets betekenen voor deze vrouwen. Kan dat wel? Kan ik zo’n brede doelgroep ‘bedienen’? De dames die eerste verkennende stappen zetten en de vrouwen die toe zijn aan iets pittigs, extravagants, out of their comfort zone??


Reacties nav de mails met audio die ik verstuur: ’Wat een fantastische uitnodiging!’ ‘Dat fluisteren is zo sensueel… !’ en ook: ‘Ik zie het al helemaal voor mij, vrouwen die over hun schroom stappen en met gedempte stem gèneloos delen …’

Yes, zo bedoelde ik het! Dank, Maria, voor je gouden stem! 25 dames al op de deelnemerslijst en 5 op de misschien-lijst.


Vagina-zingen. Op de trein tussen Mechelen en Brussel tekst ik met Els Cuypers. Of ze nog altijd rondloopt met dat bijzondere plan van haar? Daar moet ze niet lang over nadenken... Zingen zullen ze, die vagina’s. 😉

-Wordt vervolgd-

 
 
 

Comments


bottom of page