The making of the experiment - 1

Zondagavond. Aan de keukentafel zitten vier vrouwen. In allerijl bijeen geroepen. Omdat er al tien inschrijvingen zijn en een plek. En verder enkel plannen in mijn hoofd. Vier dames van diverse pluimage die mee willen dragen. Die al een hele tijd geleden reageerden op een oproep van mijnentwege. Stevige madammen. En die nu met zijn vieren mee in actie schieten. Ik heb drie grote noden: mee een veilige bedding creëren tijdens het festival (space holders), mee invoelen op het aanbod en het format (Is het laagdrempelig genoeg én spannend genoeg? Is het gèneloos genoeg én stijlvol genoeg?) én het sponsorplan mee ondersteunen. Op de eerste twee noden zeggen ze allemaal volmondig ‘ja’. De laatste nood blijft wat in de lucht hangen wegens weinig expertise.

O ja, en we detecteerden nog een vierde nood: een vrouw met smaak die zich wil buigen over de aankleding van het kasteel. Er is dus nog een vacature voor een vijfde vrijwilligster.

Maandag eerste werk: naar website-man gebeld om www.fluisterfestival.be te reserveren en het mailadres: psst@fluisterfestival.be. Geregeld! Alles komt nu netjes in die mailbox toe.

Dinsdagmiddag. Ik heb een superfijn gesprek met een jonge, ondernemende vrouw. Zij biedt retreats aan voor bedrijfsleiders. En stelt vast dat er tot nu toe alleen maar mannen inschrijven. Ze wil met mij eens brainstormen over hoe ze ook vrouwen zou kunnen aanspreken. Bij het afscheid, flap ik eruit dat ik haar een uitnodiging voor iets spannends ga doorsturen. Ze zegt benieuwd te zijn. Ik stuur haar de uitnodiging door. En ze reageert niet. Verdorie, heb ik haar gechoqueerd? Misschien niet zo slim van mij om dit fluisterplan naar vrouwen te sturen die ik nog maar twee uur ken…

Woensdagmiddag. Lunch met Koen. Ik brief hem over de stand van zaken. Heerlijk om het ook met een man en ondernemer over dit project te kunnen hebben. Hij spreekt me nog eens over Griet. De mevrouw van de Yoni-weekends. Hij is de derde in drie weken die haar naam noemt. Ik ga haar dus echt eens bellen. Koen spreekt me streng toe over de sponsors. Ik blijf het maar uitstellen om te bellen… Vrijdag. Echt.

Op weg naar huis spreek ik Griet. Het klikt. Ze heeft gelijk allerlei prikkelende ideeën. En ze kan zich vrijmaken tijdens het weekend van 16 november. We laten het alle twee nog even bezinken. Wie weet hebben we onze eerste ‘festival-artieste’.

Donderdagochtend. Ik bel met Maria Meulders. Ze heeft haar prachtige stem ter beschikking gesteld om de audio uitnodiging te maken. De Vier hebben feedback gegeven. Besluit: super uitnodiging! Nog één zinnetje eruit en iets explicieter erin dat het over sensualiteit gaat, en dan is het perfect. Ze gaat het tussen de bedrijven door aanpassen. Vanaf 1 juli verzorgt ze het middag-programma op radio 2. Ze is druk doende met de voorbereiding. Dank om dat toch nog op te pakken!

Donderdagavond. Ik schrijf mijn eerste ‘the making of the experiment’. Het zijn eigenlijk meerdere experimenten: het thema/de formule, de werving énkel via doorfluisteren van vrouw naar vrouw en de sponsoring. Ik weet niet goed waarom maar ik wil dit maakproces graag documenteren. Voor mezelf. En voor ieder die mee stapt in het avontuur, straks in november. Het voelt kloppend om de weg daarnaar toe te delen. En prettig.